رنگ صوتی

مقدمه 

صداها هر ثانیه و دقیقه همراه ما هستند، بهتر است بگوییم صداهاا یکی از راه های ارتباط یا تکمیل کننده ارتباط ما با دنیای پیرامونمان هستند.حتی بود یا نبود صدا( سکوت) برای ما معنی های متفاوتی میتواند داشته باشد.منظور از صوت فقط صداهای خوشایند یا دارای متر نیست،هرصدایی از یخچال گرفته تا صدای صحبت انسان شامل صوت و مشخصه های آن میشود.

شنیدن

صداها ممکن است به گوش ما خوشایند و یا ناخوشایند باشند، مثلا صدای موتور برایمان آزاردهنده و صدای یک ساز خوشایند باشد و یا حتی بالعکس. اما خوشبختانه ما میتوانیم حواسمان را معطوف به یک صدای خاص کنیم مثلا با دقت به صدای ساز در یک مهمانی،صدای حاضرین را کمتر و یا در مواردی اصلا نشنویم.

رنگ صوتی 

کیفیتی که صداهای موسیقی را از هم متمایز میکند،رنگ صوتی یا تمبر نام دارد.رنگ صوتی با واژه هایی همچون روشن، تیره،درخشان،نرم و غنی توصیف میشود.به عنوان مثال وقتی که یک ملودی یکسان با داینامیک یکسان را بنوازید صدای هر ساز از هم متمایز و مشخص است که به آن رنگ صوتی میگویند

دگرگونی 

دگرگونی در رنگ صوتی مثل دگرگونی داینامیک،تنوع و تضاد می آفریند.هنگامی که ملودی با یک ساز و سپس با سازی دیگر نواخته میشود،تاثیر بیانی متفاوتی پدید می آورد که به سبب رنگ صوتی ویژه هر کدام است.از طرفی رنگ های صوتی متضاد ممکن است برای برجسته نمایی یک ملودی به کار گرفته شوند.

پیوستگی

رنگ های صوتی میتوانند حس پیوستگی نیز به وجود آورند.تشخیص یک ملودی که گاه در قطعه شنیده میشود،هنگامی آسان تر است که هر بار با همان ساز یا قبلی نواخته شود.همچنین برخی از سازها ممکن است تاثیر برانگیزند ملودی را شدت دهند،به عنوان مثال ترومپت با نواهای قهرمانی یا نظامی سازگار و فلوت با ملودی هام آرام.

در آخر 

گستره بی کرانی از رنگ های صوتی در دسترس آهنگسازان است.آهنگسازان با در نظر داشتن رنگ صوتی سازی ویژه به خلق ملودی می پردازند.تلفیق سازهای مختلف به پیدایش رنگ های تازه ای می انجامد که هیچ کدام از این سازها به تنهایی قادر به ایجاد آن نیستند.رنگ صوتی با تغییر تعداد نسبی سازها و یا خط های آوازی اجرا کننده ملودی نیز دگرگون می شود.