کلید های موسیقی

کلید

نشانه ای در موسیقی است که برای تعیین زیرایی نت های نوشته شده بکار میرود.روی یکی از خطوط در اول حامل قرار گرفته،نام و زیرایی نت هایی را که روی آن خط واقع شده تعیین میکند.این خط به عنوان نقطه راهنما برای تعیین اسامی تنها روی هریک از خطوط یا بین خطوط استفاده میشود.سه نوع کلید در نت نویسی موسیقی مدرن بکار می رود:کلید دو، کلید فا و کلید سل.هر یک از کلید ها تعیین کننده نت متفاوتی برای خطی هستند که روی آن قرار میگیرند.

کلید سل : وقتی کلید سل روی دومین خط حامل قرار میگیرد،به آن کلید سل یا تربل میگویند.

کلید باس : وقتی کلید فا روی خط چهارم قرار گرفته ،به آن کلید باس گفته میشود.

کلید آلتو: وقتی کلید دو روی سومین خط حاصل قرار میگرفت، به آن کلید آلتو گفته میشود.

کلید تنور : وقتی کلید دو روی خط چهارم قرار میگیرد،به آن کلید تنور گفته میشود.

و کلید خنثی یا کوبه ای :

این کلید یک قرارداد ساده است که نشان میدهد که هریک از خطوط و بین خطوط حامل به ساز کوبه ای مربوط است که دارای صدای معینی نیست.به استثنای خروجی تعدادی کیت های_درام عمومی و کوبه ای مارش،محل های مربوط به خطوط و میان خطوط برای سازها استاندارد نشده اند.پس اساسا قرار داد یا علامتی بالای حامل برای نشان دادن چیزی که باید نواخته شود لازم است.سازهای کوبه ای که دارای صوت معین هستند از کلید خنثی استفاده نمیکنند،برای مثال تیمپانی(نت نویسی در کلید فا) و کوبه ای های مضرابی(نت نویسی در کلید تربل یا حامل عمومی) معمولا در خطوطی بغیر از کوبه ای های غیرقابل کوک نت نویسی میشوند.